aptal

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ابدال (abdal, aptal), from Arabic أَبْدَال pl (ʔabdāl) of singular بَدَل (badal, “a substitute; a good, religious man; saint”) and بَدِيل (badīl).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑp.tɑɫ/ [ɑp.t̟ʰɑɫ̟̊]

• Audio:

  (file)

Adjective

aptal

1. dumb
2. silly

Declension

Predicative forms of aptal

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	aptalım	aptal mıyım?
sen (you are)	aptalsın	aptal mısın?
o (he/she/it is)	aptal / aptaldır	aptal mı?
biz (we are)	aptalız	aptal mıyız?
siz (you are)	aptalsınız	aptal mısınız?
onlar (they are)	aptal(lar)	aptal(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	aptaldım	aptal mıydım?
sen (you were)	aptaldın	aptal mıydın?
o (he/she/it was)	aptaldı	aptal mıydı?
biz (we were)	aptaldık	aptal mıydık?
siz (you were)	aptaldınız	aptal mıydınız?
onlar (they were)	aptaldılar	aptal mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	aptalmışım	aptal mıymışım?
sen (you were)	aptalmışsın	aptal mıymışsın?
o (he/she/it was)	aptalmış	aptal mıymış?
biz (we were)	aptalmışız	aptal mıymışız?
siz (you were)	aptalmışsınız	aptal mıymışsınız?
onlar (they were)	aptalmışlar	aptal mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	aptalsam	aptal mıysam?
sen (if you)	aptalsan	aptal mıysan?
o (if he/she/it)	aptalsa	aptal mıysa?
biz (if we)	aptalsak	aptal mıysak?
siz (if you)	aptalsanız	aptal mıysanız?
onlar (if they)	aptalsalar	aptal mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Noun

aptal (definite accusative aptalı, plural aptallar)

1. fool
2. naïf
3. idiot
4. simpleton

Declension

Declension of aptal

	singular	plural
nominative	aptal	aptallar
definite accusative	aptalı	aptalları
dative	aptala	aptallara
locative	aptalda	aptallarda
ablative	aptaldan	aptallardan
genitive	aptalın	aptalların

Synonyms

• budala

See also

• bön
• salak