betla

Icelandic

betla (weak verb, third-person singular past indicative betlaði, supine betlað)

*betla* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að betla
supine sagnbót		betlað
present participle lýsingarháttur nútíðar		betlandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	betla	betlaði	betli	betlaði
	þú	betlar	betlaðir	betlir	betlaðir
	hann, hún, það	betlar	betlaði	betli	betlaði
plural	við	betlum	betluðum	betlum	betluðum
	þið	betlið	betluðuð	betlið	betluðuð
	þeir, þær, þau	betla	betluðu	betli	betluðu

		imperative boðháttur
singular	þú	betla (þú), betlaðu
plural	þið	betlið (þið), betliði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*betlaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	betlaður	betluð	betlað	betlaðir	betlaðar	betluð
accusative (þolfall)	betlaðan	betlaða	betlað	betlaða	betlaðar	betluð
dative (þágufall)	betluðum	betlaðri	betluðu	betluðum	betluðum	betluðum
genitive (eignarfall)	betlaðs	betlaðrar	betlaðs	betlaðra	betlaðra	betlaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	betlaði	betlaða	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu
accusative (þolfall)	betlaða	betluðu	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu
dative (þágufall)	betlaða	betluðu	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu
genitive (eignarfall)	betlaða	betluðu	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu

-betla