bewæpnian
Appearance
Old English
[edit]Etymology
[edit]From be- (“off, away”) + wǣpnian.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]bewǣpnian
- to disarm
Conjugation
[edit]Conjugation of bewǣpnian (weak class 2)
infinitive | bewǣpnian | bewǣpnienne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | bewǣpniġe | bewǣpnode |
second person singular | bewǣpnast | bewǣpnodest |
third person singular | bewǣpnaþ | bewǣpnode |
plural | bewǣpniaþ | bewǣpnodon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | bewǣpniġe | bewǣpnode |
plural | bewǣpniġen | bewǣpnoden |
imperative | ||
singular | bewǣpna | |
plural | bewǣpniaþ | |
participle | present | past |
bewǣpniende | bewǣpnod |