rifja

Icelandic

Etymology 1

From Old Norse rifja (“to turn hay; to explain”).

Verb

rifja

1. to tell a story, to summarize

   rifja upp söguna

   to tell the story

2. to rake hay into long strips, turn hay

Conjugation

rifja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að rifja
supine sagnbót		rifjað
present participle lýsingarháttur nútíðar		rifjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	rifja	rifjaði		rifji	rifjaði
	þú	rifjar	rifjaðir		rifjir	rifjaðir
	hann, hún, það	rifjar	rifjaði		rifji	rifjaði
plural	við	rifjum	rifjuðum		rifjum	rifjuðum
	þið	rifjið	rifjuðuð		rifjið	rifjuðuð
	þeir, þær, þau	rifja	rifjuðu		rifji	rifjuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	rifja (þú), rifjaðu
plural	þið	rifjið (þið), rifjiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rifjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að rifjast
supine sagnbót		rifjast
present participle lýsingarháttur nútíðar		rifjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	rifjast	rifjaðist		rifjist	rifjaðist
	þú	rifjast	rifjaðist		rifjist	rifjaðist
	hann, hún, það	rifjast	rifjaðist		rifjist	rifjaðist
plural	við	rifjumst	rifjuðumst		rifjumst	rifjuðumst
	þið	rifjist	rifjuðust		rifjist	rifjuðust
	þeir, þær, þau	rifjast	rifjuðust		rifjist	rifjuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	rifjast (þú), rifjastu
plural	þið	rifjist (þið), rifjisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rifjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rifjaður	rifjuð	rifjað	rifjaðir	rifjaðar	rifjuð
accusative (þolfall)	rifjaðan	rifjaða	rifjað	rifjaða	rifjaðar	rifjuð
dative (þágufall)	rifjuðum	rifjaðri	rifjuðu	rifjuðum	rifjuðum	rifjuðum
genitive (eignarfall)	rifjaðs	rifjaðrar	rifjaðs	rifjaðra	rifjaðra	rifjaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rifjaði	rifjaða	rifjaða	rifjuðu	rifjuðu	rifjuðu
accusative (þolfall)	rifjaða	rifjuðu	rifjaða	rifjuðu	rifjuðu	rifjuðu
dative (þágufall)	rifjaða	rifjuðu	rifjaða	rifjuðu	rifjuðu	rifjuðu
genitive (eignarfall)	rifjaða	rifjuðu	rifjaða	rifjuðu	rifjuðu	rifjuðu

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

rifja

1. indefinite genitive plural of rif

Further reading

• “rifja” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Old Norse

Etymology

From the same root as rífa (“to rip, pull at forcefully”). The "explain" sense appears to be a metaphorical extension of the "rake hay" sense, as raking hay together is similar to raking one's thoughts and expressing them.

Verb

rifja

1. to turn hay, rake hay
2. to explain, enumerate

Conjugation

This entry needs an inflection-table template.

Descendants

• Icelandic: rifja

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “rifja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive