AK-47

AK-47
Nome curto	AK
Tipo	modelo de arma de fogo
Subclase de	fusil de asalto
Epónimo	Mikhail Kalashnikov
Influído por	StG 44 e Carabina M1
Produción
Total producido	80.000.000
Características
Munición	7,62 × 39 mm
Calibre de arma	7,62 mm
Velocidade de saída	715 m/s
Cadencia de tiro	600 rpm
Datas
Creación	1947
Entrada en servizo	1949
Acontecementos
	Conflito Guerra civil de Laos; Fronteira Camboja-Tailândia (pt) ; Guerra contra o narcotráfico no México (pt) ; Guerra de Iraq; Crise Líbia (pt) ; Guerra Civil Iraquiana (pt) ; Guerra civil siria; Guerra Civil do Mali (pt) ; Guerras iugoslavas; Guerra de Bosnia; Guerra do Golfo; Guerra camboxano-vietnamita; Guerra Civil do Camboja (pt) ; Guerra de Croacia; Guerra sino-vietnamita (pt) ; Guerra Irán-Iraq; guerra de Afganistán; Revolución Húngara de 1956 ; ;
Dimensións
Lonxitude	87 cm
Masa	4,3 kg
Calibre	7,62 mm
Persoas e organizacións
Deseñador/a	Mikhail Kalashnikov
	[ Wikidata ]

O AK-47, acrónimo de Avtomat Kalashnikova, modelo 1947 (do ruso Автомат Калашникова образца 1947 года), é un fusil de asalto soviético deseñado por Mikhail Kalashnikov do que se realizou o primeiro prototipo en 1946^[1]. Kalashnikov fora combatente ruso durante a segunda guerra mundial e durante unha convalecencia nun hospital comezou a realizar deseños de armas. O AK-47 converteuse no rifle oficial da URSS entre 1949 e 1978, e na arma lixeira por excelencia ^[2].

Historia

Kalashnikov durante a súa estancia no hospital para se recuperar dunhas feridas de gravidade nun brazo que lle provocara unha bomba, comezou a realizar deseños para fabricar un novo rifle, xa que as anticuadas carabinas soviéticas eran de difícil uso e daban todo tipo de complicacións ós soldados do Exército Vermello. Entón, Kalashnikov realizou o deseño dun fusil baseado no M1 Garand estadounidense pero o exército soviético adoptou o deseño de Sergei Gavrilovich Simonov que deu lugar ao SKS, AK-47, pero o exército precisaba un verdadeiro rifle de asalto. Kalashnikov e o seu equipo enviaron varios deseños, chamados AK-1 e AK-2 que pasaron á seguinte rolda, pero no modelo de 1947 realizáronse modificacións gañando en eficacia^[3]. En 1949^[4], o modelo usa cartuchos de 7.62 x 39 mm, e permite o disparo totalmente automático, o que o converteu no primeiro rifle de asalto despois do MP 44, o Exército Vermello adoptouna como arma principal da infantaría, substituíndo ao subfusil PPSh-41, aínda que non foi ata 1954 cando entrou en servizo a grande escala. Posteriormente os países do Pacto de Varsovia elixírona como arma regulamentaria para os seus exércitos durante a guerra fría. Debido ao seu excelente rendemento, o AK-47 converteuse na espiña dorsal do Exército Vermello. O fusil foi mellorado; hai varias versións como o AKM, M1986 PA, RPK, Tipo 56 ou Tipo 58 e varios construtores de armas inspiráronse no seu deseño para crearen novos fusís baseados nel como os RK-62, AK-74, RPK- 74, AK-103 IMI Galileo, ou o INSAS, entre moitos outros.

Notas

↑ Stephen Bull Encyclopedia of military technology and innovation, p. 142
↑ Vicenç Fisas Armengol Adiós a las armas ligeras: las armas y la cultura de la violencia, p. 17
↑ "John Walter Rifles of the World, p. 201". Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2012. Consultado o 12 de decembro de 2010.
↑ Steve Crawford Twenty-first century small arms: the world's great infantry weapons, p. 63

Véxase tamén

Ligazóns externas

Páxina web do fabricante
AK-47.net (en inglés)

[1] Stephen Bull Encyclopedia of military technology and innovation, p. 142

[2] Vicenç Fisas Armengol Adiós a las armas ligeras: las armas y la cultura de la violencia, p. 17

[3] "John Walter Rifles of the World, p. 201". Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2012. Consultado o 12 de decembro de 2010.

[4] Steve Crawford Twenty-first century small arms: the world's great infantry weapons, p. 63

[1]

[2]

[3]

[4]