mano

Çûkî

Lêker

mano

1. mirin

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /ˈmano/
• Kîtekirin: ma‧no

• Deng (Wijchen, Holenda)^ⓘ
• Deng (Brezîl)^ⓘ
• Deng (Toulouse, Fransa)^ⓘ
• Deng (Vosges, Fransa)^ⓘ

Navdêr

Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mano	manoj
Akûzatîv	manon	manojn

mano

1. dest

Etîmolojî

Deyn ji spanî mano, ji îtalî mano, ji portugalî mão, ji fransî main, hemû ji latînî manus.

Jê

 

• almanigi
• ĉirkaŭmano
• mane
• manlibro
• manmuelejo
• plenmano

Guwaranî

Navdêr

mano

1. mirin, merg, wefat