Przejdź do zawartości

Oksydaza lizylowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oksydaza lizylowa (LOX; EC 1.4.3.13[1]) – metaloenzym zawierający miedź, który odgrywa kluczową rolę w tworzeniu wiązań krzyżowych w białkach macierzy pozakomórkowej, takich jak kolagen i elastyna[2].

Funkcja enzymatyczna

[edytuj | edytuj kod]

LOX katalizuje oksydacyjną deaminację reszt lizyny i hydroksylizyny w kolagenie i elastynie, prowadząc do powstania reaktywnych aldehydów, takich jak alizyna[3]. Te reaktywne grupy aldehydowe uczestniczą następnie w tworzeniu stabilnych wiązań krzyżowych między włókienkami białkowymi, co zwiększa ich odporność na rozciąganie i inne obciążenia mechaniczne[3].

Znaczenie biologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Aktywność oksydazy lizylowej jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania tkanek łącznych. Nieprawidłowości w jej działaniu mogą prowadzić do różnych schorzeń, takich jak zespół Ehlersa-Danlosa czy choroba Menkesa, które charakteryzują się osłabieniem struktury tkanek łącznych[4]. Ponadto nadmierna aktywność LOX została powiązana z procesami włóknienia oraz progresją niektórych nowotworów, w tym raka piersi[5].

Regulacja i czynniki wpływające na aktywność

[edytuj | edytuj kod]

Aktywność LOX zależy od dostępności jonów miedzi, które są niezbędne do jej funkcji katalitycznej. Niedobory miedzi mogą prowadzić do zmniejszenia aktywności enzymu, co skutkuje osłabieniem struktury tkanek łącznych[2]. Dodatkowo, witamina C odgrywa pośrednią rolę w stabilizacji kolagenu, wpływając na hydroksylację proliny i lizyny, co może modulować substraty dostępne dla LOX[2][3].

Zastosowania medyczne i badawcze

[edytuj | edytuj kod]

Zrozumienie mechanizmów działania oksydazy lizylowej ma istotne znaczenie w medycynie regeneracyjnej oraz onkologii[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Protein-Lysine 6-Oxidase [online], Medical Subject Headings 2025 [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  2. a b c Barbara Zegarska i inni, Dermocosmetics in dermatological practice. Recommendations of the Polish Dermatological Society. Part I/Zastosowanie dermokosmetyków w praktyce klinicznej. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Część 1, „Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny”, 110 (2), 2023, s. 121–132, DOI10.5114/dr.2023.127834, ISSN 0033-2526 [dostęp 2025-02-13] (pol. • ang.).
  3. a b c David M. Hudson, MaryAnn Weis, David R. Eyre, Collagen cross-linking and bone pathobiology, [w:] Principles of Bone Biology, wyd. 4, Elsevier, 2020, s. 339–358, DOI10.1016/b978-0-12-814841-9.00014-2, ISBN 978-0-12-814841-9 [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  4. H. Kuivaniemi, L. Peltonen, K.I. Kivirikko, Type IX Ehlers-Danlos syndrome and Menkes syndrome: the decrease in lysyl oxidase activity is associated with a corresponding deficiency in the enzyme protein, „American Journal of Human Genetics”, 37 (4), 1985, s. 798–808, PMID9556668, PMCIDPMC1684617 [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  5. a b Thomas R. Cox i inni, LOX-Mediated Collagen Crosslinking Is Responsible for Fibrosis-Enhanced Metastasis, „Cancer Research”, 73 (6), 2013, s. 1721–1732, DOI10.1158/0008-5472.CAN-12-2233, ISSN 0008-5472, PMID23345161, PMCIDPMC3672851 [dostęp 2025-02-13] (ang.).